चीनले बनायो विदेशबाट घरमा रहेकी श्रीमतीलाई किस गर्ने मेसिन ‘रिमोट किसिङ डिभाइस’

काठमाडौं । चीनको चाअङ्जो विश्वविद्यालयले ‘लङ डिस्ट्यान्स रिलेशनशिप’ मा रहेका जोडीहरुलाई मध्यनजर गर्दै वास्तविक चुम्बनको अनुभूति गर्न सकिने डिभाइस निर्माण गरेको छ ।

रिमोट किसिङ डिभाइस नाम दिइएको उक्त उपकरणमा सिलिकोन ओठ, प्रेसर सेन्सर र एक्चुएटरहरू जडान गरिएको जनाइएको छ ।

ग्लोबल टाइम्सको रिपोर्टअनुसार यस डिभाइसले ओठको दबाब, चाल र तापक्रमलाई नक्कल गर्न सक्ने भएको हुँदा प्रयोगकर्ताले वास्तविक चुम्बनको अनुभूति गर्न सक्छन् । यस डिभाइसलाई चीनमा ‘वास्तविक’ शारीरिक घनिष्ठता साझा गर्ने तरिकाको रूपमा विज्ञापन गरिएको छ ।

यो डिभाइस प्रयोग गर्न प्रयोगकर्ताहरूले मोबाइल एप डाउनलोड गर्नुपर्ने हुन्छ । तत्पश्चात चुम्बन पठाउन आफ्नो फोनको चार्जिङ पोर्टमा उपकरण घुसाएर जोडीहरूले भिडियो कन्फरेन्स सुरु गर्न सक्छन् र एपमार्फत आफ्ना साझेदारहरूसँग साझेदारी गरेपछि एकअर्कालाई आफ्नो स्मुचका प्रतिलिपिहरू पठाउन सकिन्छ । उक्त डिभाइसले चीनमा मिश्रित प्रतिक्रिया पाएको छ ।

यस डिभाइसलाई चिनियाँ सामाजिक सञ्जालमा मजाक गरिएको छ । यो अश्लील र तर्साउने किसिमको भएको उनीहरूको टिप्पणी छ । यो डिभाइस ४१ डलरमा उपलब्ध छ । यसलाई उपयोग गर्नका लागि प्रयोगकर्ताले एक यापमार्फत यसलाई फोनको चार्जिङ पोर्टमा जोड्नुपर्छ ।

कुरा गर्ने दुवै प्रयोगकर्तासँग यो याप हुन आवश्यक छ । त्यसपछि उनीहरू भिडियो कलमा कुरा गर्न सक्छन् अनि डिभाइसमा बनेको सिलिकनका ओठहरूलाई चुम्न सक्छन् । एकातर्फ ओठले जस्तो गतिविधि गर्छ, अर्कोतर्फ ओठ त्यसैगरी हल्लिन्छ ।

हिउँ पर्ने बित्तिकै मानिसहरू रमाउन नजिकैको हिउँ भएको ठाउँमा पुग्छन्। तर‚ सावधानी नअपनाउँदा हिउँले सुखभन्दा बढी दु:ख निम्त्याउँछ।

मानिसको शारीरिक बनावट चिसो सहन नसक्ने खालको हुनाले यसले अत्यधिक चिसो सहन सक्दैन। तर‚ प्राय: मानिस हिउँसँग रमाउन चाहन्छन्। केही त हिउँ भन्ने बित्तिकै हुरुक्क हुन्छन्।

हरेक वर्ष हिउँका कारण सानाठूला दुर्घटना भइरहेका हुन्छन्। यस्तो थाहा पाउँदापाउँदै पनि हामी हिउँ खेल्न मन पराउँछौं। तर‚ हिउँले सुखभन्दा बढी दु:ख निम्त्याउँछ। हिउँमा रमाउँदा हिउँले कति वेला दु:ख दिइसकेको हुन्छ पत्तो पाइँदैन। त्यसैले त अनुभवी र भुक्तभोगीहरू भन्छन्- हिउँ दु:खको अग्लो पहाड हो।

पर्वतारोही शर्मिला लामा हिउँले ढाकेको अग्लो पहाडभन्दा हिउँ कठोर हुने बताउँछिन्। पर्वतारोहणका क्रममा कति वेला र कहाँ चिप्लिन्छ, हिमखाल्डोमा खसिन्छ, कुन वेला हिउँले ‍औंला खाइसक्छ थाहै हुँदैन।

हिउँ पर्दा रुवा जस्तै फुसफुस हुन्छ। परिरहेको हिउँमा खासै चिसो अनुभव हुँदैन। तर‚ हिउँ जमेपछि भने चिसो हुन्छ। नेपालका उच्च पहाडी हिमाली क्षेत्र अर्थात् ११ हजार फिटमाथिको अग्ला डाँडामा हिउँद याममा हिउँ पर्छ। उच्च हिमाली चुचुराहरूमा भने बाह्रैमास हिउँ पर्छ। बाह्रैमास हिउँ हुने ठाउँमा हिउँले निम्त्याउने दुर्घटना र जोखिम एकखाले हुन्छन्। तर‚ हिउँद याममा मात्र हिउँ पर्ने स्थानमा हिउँले पुर्‍याउने क्षति अर्कैखाले हुन्छन्। सगरमाथा जस्ता अग्ला क्षेत्रमा हिउँले पुरिएर वा क्रिभास भनेर बुझिने हिमखाल्डोमा परेर पदयात्री वा पर्वतारोहीहरू हराउँछन् वा मर्छन्। चन्द्रागिरि वा फूलचोकी जस्ता कम उचाइका डाँडामा कहिलेकाहीं पर्ने हिउँमा चिप्लिएर, लडेर वा हिउँ खेल्ने क्रममा होश गुमाउँदा मानिसको ज्यान जान्छ। अङ्गभङ्ग हुन्छ।

२०७८ माघ २१ गते बझाङको थलारा गाउँपालिका-३ चाखुरीमा हिउँमा चिप्लिएर ट्र्याक्टर दुर्घटना हुँदा सहचालकको मृत्यु भयो। २०७७ माघमा काठमाडौंबाट हेटौंडा गइरहेको जीप भीमफेदी नजिक हिउँमै चिप्लिंदा पनि एक जनाको मृत्यु भयो। दुवै दुर्घटनामा चार जना घाइते भएका थिए। २०७६ सालमा हुम्लामा हिउँमा ट्रिपर चिप्लिंदा दुई जनाको मृत्यु भएको थियो।

२०२२ को फेब्रुअरीमा चन्द्रागिरिमा हिउँका कारण एक जनाको मृत्यु भएको थियो। आठ वर्षअघि जडीबुटी खोज्न निस्किएका वेला हिउँमा चिप्लिएर जुम्लामा एक जनाको मृत्यु भएको थियो। हिउँमा चिप्लिएरै तीन वर्षअघि मुगुमा पनि एक जनाको मृत्यु भएको थियो।

हिउँमा रमाउँदा हिउँले कति वेला दु:ख दिइसकेको हुन्छ, पत्तो पाइँदैन। त्यसैले त अनुभवी र भुक्तभोगीहरू भन्छन्- हिउँ दु:खको अग्लो पहाड हो।

केही वर्षअघि सोलुखुम्बुको फाप्लु विमानस्थलको धावनमार्गमा हिउँ जम्दा एक साताभन्दा बढी विमानस्थल बन्द भयो। तीन वर्षअघि हिउँ पर्दा मनाङका धेरै गाउँबाट सदरमुकाम चामे आउजाउ ठप्पै भएको थियो। खानेकुराको अभाव भयो। धेरै दिनसम्म चौपायाहरू हिउँमै कठ्याङ्ग्रिएका तस्वीरहरू सार्वजनिक भए। तर उद्धार हुन सकेन वा गर्न सजिलो भएन।

हिउँले दुर्घटना निम्त्याएका र क्षति गरेका यी स्थानहरू वर्षैभरि हिउँ पर्ने ठाउँ होइनन्। हिउँद याममा मात्र हिउँ पर्ने ठाउँ हुन्। हिउँका कारण उच्च हिमाली क्षेत्रमा हुने दुर्घटना र जोखिम झन् डरलाग्दो हुन्छ। २०२२ को अक्टोबरमा मनास्लु हिमालमा गएको हिमपहिरोले तीन जनाको ज्यान गयो। मनास्लु हिउँचुलीबाट चिप्लिंदा विश्वप्रसिद्ध स्की खेलाडी हिलारी नेल्सनको मृत्यु भयो। २०७८ सालमा सगरमाथा बेसक्याम्प पदयात्रामा गएका एक जना पदयात्रीको हिउँमा चिप्लिएर मृत्यु भएको थियो।

सन् २०१४ मा अन्नपूर्ण पदमार्ग क्षेत्रमा बाक्लो हिउँ पर्‍यो। हुडहुड नामक हिउँआँधी आयो। हिउँआँधीमा परी नेपाली र विदेशी गरी ५० जना पदयात्रीको मृत्यु भयो। २०७२ सालको भूकम्पमा परी सगरमाथा आरोहणमा गएका २३ जना पर्वतारोहीको मृत्यु भएको थियो। उनीहरू हिउँमा पुरिएका थिए। २०७१ सालमा हिउँमा चिप्लिएर सगरमाथा क्षेत्रमा दुई जना विदेशीले ज्यान गुमाएका थिए। तीन वर्षअघि अन्नपूर्ण बेसक्याम्प गएका तीन जनामध्ये हिउँको ढिस्कोले पुरिएर एक जनाको ज्यान गयो।

नेपालमा हरेक वर्षजसो हिउँमा परेर मृत्यु र अङ्गभङ्ग हुनेको मानिसको संख्या उल्लेख्य छ। यसका साथै हिउँले भौतिक सम्पत्ति र बालीनाली पनि नष्ट गर्छ।

हिउँले विदेशतिर पनि हरेक वर्षजसो विनाश निम्त्याइरहन्छ। सन् २०२३ को जनवरीमा हिउँ पर्दा अमेरिकाका विभिन्न शहरमा धेरै दिनसम्म हवाई यातायात समेत प्रभावित भएको थियो। २०२२ को डिसेम्बरमा अमेरिकाको न्यूयोर्कमा हिउँआँधी आउँदा ३४ जनाको ज्यान गएको थियो। जापानमा २०२२ को डिसेम्बरमा भएको हिमपातले १७ जनाको ज्यान लियो।